Son zamanlarda malum ve mahut çevrelerde çokça tesadüf ettiğimiz Talat Paşa ve İttihatçılara karşı iftira niteliğindeki saldırılar öyle bir hale geldi ki müfterilerin farklı muhitlerin sakinleri olmalarına mı şaşıralım yoksa söyledikleri safsafa cümlelere mi bilemedik. Ermeni tehcirini ülkemize karşı uluslararası komplo ve baskı aracına dönüştürüp oradan türettikleri yalan dolu hikâyelerle sözde diasporanın emrine hizmet eden kurşun askerlerin emellerine vakıfız da bu sözde dindar gözüküp, İslami hassasiyet ve fikriyat üzere kaim olduğunu arz eden zat-ı muhteremlere ne oluyor onu anlamıyorum.

Esasında şunu sormak istiyorum; Talat Paşa ve İttihatçılık karşıtlığında Ermeni diasporasının kurşun askerleri ve kalemşörleriyle aynı mevzide saf tutmak sizin milli ve manevi hislerinizi rencide etmiyor mu?

Her fırsat bulduğunuzda bilir bilmez ahkâm keserek Osmanlı Devletinin feci akıbetinden mesul tuttuğunuz İttihatçıları günahkâr onların devlete hükümet ettikleri zamanı cahiliye dönemi; buna mukabil Sultan Abdülhamit devrini asrısaadetten bir parça, Sultan Hamid’i ise evliyanın yüksek mertebesinden aktap olarak anlatmayı vazife edinmişçesine canhıraş saçmalıyor, aslı astarı olmayan iddiaları hakikat diye pazarlıyorsunuz.

Solomon Tehliryan’a rahmet okuyacak kadar beyinleri iğdiş edilmiş, milli hafızaları iğfal olmuş bu zavallıların kalplerinde başka bir nefret ve hazımsızlığın varlığını sezmekteyim. İttihatçıların Türkçülüğü milli kurtuluş reçetesi olarak görmesi ve Milli Mücadele ile zafere giden yol ve sonrasında devletin resmi ideolojisinde kurumlaşarak tahkim olan Türk milliyetçiliği fikri ve Türkçülük cereyanı mahut zevatın kimyasını bozmuştur. Nitekim zafer günlerinin akabinde yapılan hamlelerle asırlardır istismar ederek geçindikleri din, istismar vasıtası olmaktan çıkıp temiz vicdanlarda asli mevkiine yükselmiş, devlet ise bin yıldır millet-i hâkime olarak tavsif edilen Türk’ün yed-i kudreti, maşeri vicdanı ve kadim töresine emanet edilmiştir. Türkçüler, önce Anadolu’da Ermenistan rüyası görenlerin rüyalarını kâbusa çevirmiş, sonra Küçük Asya hülyasıyla işgale yeltenen Yunan palikaryasına haddini bildirmiş bilahare de Türklüğü yarattıkları sahte din algısı baslı altında tutup iktidar ve saltanatlarının devamına araç kılmış malul düzeni değiştirmiştir. Hal böyle olunca bugün başı secdeye değen dindar görünümlü (İslamcı?) bir yazar ile tehcir bakiyesi Büyük Ermenistan rüyası gören zevat İttihatçılık düşmanlığında kalemleri benzeşmekte, ifadeleri örtüşmektedir. Allah, Kur’an, Vatan gibi mukaddesleri dilinden düşürmeyen bu adamlar nasıl olur da katil bir Ermeni’ye rahmet okuyacak kadar alçalabilir? Pekala anlıyoruz ki bunların dertleri esasen ittihatçılar da değildir. Açıktan hakaret edemedikleri Türkçülük fikrine, bir türlü söndüremedikleri Türkçülük meşalesine, asla bükemedikleri Türkçülüğün kudret ve kuvvetine karşı duydukları kin, garez ve nefrettir. İttihatçılık bu nefretlerine perde olarak kullandıkları bir araçtır.

Milli davalarda dahi soysuzluklarını saklamayan bu tipler geçmişte de farklı hadiseler ile karşımıza çıkmışlardı. Abdülhamit Han’a karşı Ermeni terör unsurları tarafından gerçekleşen Yıldız suikast girişimi sonrasında o dönemin meşhur kalemlerinden Tevfik Fikret eyleme teşebbüs eden faillere yönelik “Ey şanlı Avcı” şeklinde övücü bir tasvirde bulunmuştur. Türklerin hakanını hedef alan bu alçak tertibi kaleminden mürekkep değil zehir akıtan bir şairin utanç verici biçimde betimlemesi ile Talat Paşa’nın katillerine mersiye düzen bugün ki ahmakların ne farkı vardır?

Eleştirsek de, sevmesek de ne Abdülhamit Han’ı ne de Talat Paşa’yı bu derece sahipsiz ve kıymetsiz göstermeye, manevi hatıralarını baltalamaya hele ki onların hayatlarına kast etmiş hainler sürüsüne rahmet okuyacak kadar soysuzlaşmaya gerek yok. Bunu yapanların derdi dediğim gibi Türklük ve Türk milliyetçiliği fikridir.

Bu yolu tercih edenlerle de Taşnak ve Hınçak teröristleri ile ettiğimiz mücadele gibi mücadele edeceğimizi buradan açıkça beyan ediyoruz.