Bursa, Türkiye'nin en gözde şehirlerinden biri... Sanayisiyle, tarımıyla, tarihî dokusuyla övündüğümüz bu güzel kentte yıllardır beklenen bir proje var: Doğancı Tüneli. Ne yazık ki bu tünel de diğer pek çok kamu projesi gibi, “yılan hikâyesi”ne dönmüş durumda.

Temeli atıldığında büyük törenler yapıldı, umutlar dağıtıldı. "Bursa'nın ulaşım çilesi bitecek," dediler. "Bu tünel, sadece yolu değil, gönülleri de kısaltacak," dediler. Aradan geçen onca yıla rağmen Doğancı Tüneli hâlâ tamamlanamadı. Ne bir bitiş tarihi var ortada, ne de kamuoyuna yapılan doyurucu bir açıklama...

Söz verilirken mangalda kül bırakmayanlar, şimdi sessizliğe gömülmüş durumda. Oysa Bursa halkı boş söz beklemiyor. Yol ortasında yarım kalmış şantiyeler, öylesine bırakılmış demir yığınları, bizlere verilen değerin acı bir göstergesi.

Sadece ulaşımı kolaylaştıracak bir proje değil bu. Aynı zamanda bölge ekonomisini canlandıracak, tarım ürünlerinin pazara daha hızlı ulaşmasını sağlayacak, turizme katkı sunacak bir adım olacaktı. Ama geldiğimiz noktada, Doğancı Tüneli Bursa için bir vizyon örneği değil, kötü yönetimin ve plansızlığın acı bir anıtı oldu.

Soruyoruz:

Bu tünelin ne zaman biteceğini Bursalılar hak etmiyor mu bilmek?

Yapım sürecinde yaşanan gecikmelerin hesabını kim verecek?

Maliyet artışları, kamunun cebinden çıkan ekstra milyonlar nereye gitti?

Birilerinin çıkıp gerçekleri dürüstçe anlatması gerekiyor. Çünkü bu şehrin insanı, günü kurtaran vaatlerle değil, yapılan işlerle değerlidir.

Doğancı Tüneli, sadece bir ulaşım projesi değil. Aynı zamanda Bursalıya verilen sözlerin, tutulmayan vaatlerin de sessiz bir şahididir.

Ve unutmayın: Millet unutur sananlar, büyük yanılır.